Who Belongs to the Nation? Discourses on Migration and Diversity in Europe

Abstract

Տասնամյակներ շարունակ Եվրոպայում ներգաղթյալների իրավական, սոցիալական և քաղաքական ինտեգրման վերաբերյալ ընթացող հանրային և քաղաքական քննարկումները լույս են սփռում կոլեկտիվ ինքնությունների կառուցվածքի վրա: Այդ քննարկումները ներառում են Եվրոպայի՝ որպես մշակութային միավորի, ազգության և կառուցվածքի մասին հիմնարար հարցեր: Ի տարբերություն մոնոմշակութային միավորների հայեցակարգերի, բազմամշակութայնության տեսական մոտեցումները ակադեմիական դիսկուրսներում քննարկվում են որպես ասիմիլացիայի հայեցակարգերի այլընտրանք՝ շեշտելով հասարակություններում և նրանց միջև մշակութային բազմազանության անցյալը և ներկան: Պատկանելության համընդհանուր զգացման զարգացման փոխարեն կիզակետում են պահվում ազգային կամ բազմազգ պետությունների լիբերալ դեմոկրատիաների վերանայումը, փոքրամասնությունների խմբերի և նրանց իրավունքների ճանաչմանն աջակցումը: Բազմամշակութայնության հայեցակարգերը դիտարկվում են տարբեր մակարդակներում: Ակադեմիական շրջանակներում քննական մոտեցումները փաստարկում են, որ բազմամշակութային մոտեցումները վերցնում են մշակույթները որպես տարբեր միավորներ, որոնք չեն համապատասխանում հասարակությունների բազմազանությանը: Գերիշխող հանրային և քաղաքական դիսկուրսներում հայտարարված «բազմամշակութայնության անկումը» վկայում է ողջ Եվրոպայում ինքնության քաղաքականության մեջ կարևոր տեղաշարժերի մասին: Ըստ հետազոտական արդյունքների այս դիսկուրսները պահանջում են ենթարկում դոմինանտ խմբերի նորմատիվ սկզբունքներին, որոնք ի դեմս իրենց տեսնում են երաշխավորներ ազգային և սոցիալական համախմբման համար: Ի հավելումն, միգրացիոն քաղաքականությունների նոր օրինակներ են ձևավորվում՝ հիմնված «լավ» և «վատ» բազմազանության տարբերակումների վրա: