The Imperative in Classical Armenian from a Typological and Historical Perspective.
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:B/2021.12.3.040Keywords:
Classical Armenian, the stem-final -cc, aorist stem, doublets, active and mediaopassive imperative forms, relict forms, imperative formsAbstract
It is a common knowledge that the Imperative has a special form mainly for the second person singular in Classical Armenian, showing a variety of formations and sometimes doublets (especially, in the mediopassive inflection. cf. իմանամ, ացայ – իմա՛/իմա՛ց/իմացի՛ր, լուանամ, ացայ – լուա՛/լուացի՛ր, խօսիմ, եցայ – խօսեա՛/խօսեա՛ց). Based on a synchronic and diachronic analysis of the relevant evidence from Classical Armenian, an assumption is made that the same aorist stem (with the stem-final -cc having been dropped in polysyllabic -cc-aorist stems) was initially employed as a 2nd sing. imperative in both active and mediopassive inflection after the loss of post-tonic syllables in Pre-Written Armenian. Later, the polysyllabic -cc-aorist stem with the analogically restored final-cc as well as the root/-cc-aorist stem plus the ending -ir (ի՛ր) came to be used in the meaning of the 2nd sing. mediopassive imperative in order to differentiate between active and mediaopassive imperative forms, and partly due to system pressure and analogical extension. Therefore, the active forms of the 2nd sing. imperative of a number of middle/mediopassive verbs in Classical Armenian (cf. նստիմ, նստայ – նի՛ստ, դառնամ, դարձայ – դա՛րձ, լուանամ, ացայ – լուա՛ etc.), should be regarded as relict forms retained owing to the high frequency of use.
References
A. Y. Aikhenvald, Imperatives and Commands, Oxford University Press, 2010.
J. H. Greenberg, Language Universals: With Special Reference to Feature Hierarchies, reprinted ed., Berlin/New York, 2005 [1966].
M. Haspelmath, Creating economical morphosyntactic patterns in language change, In: J. Good (ed.), Linguistic Universals and Language Change, Oxford, 2008.
O. Szemerényi, Introduction to Indo-European Linguistics, Oxford, 1996.
H. Rix, Historische Grammatik des Griechischen: Laut-und Formenlehre, 2., korr. Aufl., Darmstadt, 1992.
А. Мейе, Введение в сравнительное изучение индоевропейских языков, М.-Л., 1938.
R. S. P. Beekes, Comparative Indo-European Linguistics: An Introduction, 2nd ed., revised and corrected by M. de Vaan, Amsterdam/Philadelphia, 2011.
M. Meier-Brugger, Indogermanische Sprachwissenschaft, 9., durchgesehene und ergänzte Aufl., unter Mitarbeit von M. Fritz und M. Mayrhofer, Berlin/New York, 2010.
A. Meillet, Esquisse d’une grammaire comparée de l’arménien classique, 2nde éd., Vienne, 1936.
R. Schmitt, Grammatik des Klassisch-Armenischen mit sprachvergleichenden Erläuterungen, 2., durchgesehene Aufl., Innsbruck, 2007.
H. Jensen, Altarmenische Grammatik, Heidelberg, 1959.
Ա. Այտընեան, Քննական քերականութիւն աշխարհաբար կամ արդի հայերէն լեզուի, Վիեննա, 1866:
G. Klingenschmitt, Das altarmenische Verbum, Wiesbaden, 1982.
Ա. Աբրահամյան, Գրաբարի ձեռնարկ, Եր., 1976:
Ա. Բագրատունի, Հայերէն քերականութիւն ի պէտս զարգացելոց, Վենետիկ, 1852:
Գ. Աւետիքեան, Քերականութիւն հայկական, Վենէտիկ, 1815:
Հ. Աճառյան, Լիակատար քերականություն հայոց լեզվի, հ. 4, Ա գիրք, Եր., 1959:
J. Klein, Classical Armenian Morphology, In: A. S. Kaye (ed.), Morphologies of Asia and Africa, Vol. 1, Winona Lake, Indiana, 2007.
A. Meillet, Altarmenisches Elementarbuch, Heidelberg, 1913.
Մ. Աբեղյան, Երկեր, հ. Զ, Եր., 1974:
Պ. Շարաբխանյան, Գրաբարի դաս¬ընթաց, Եր., 1974:
Նոր բառգիրք հայկազեան լեզուի, հ. 1-2 (Վենետիկ, 1836-1837):
S. Kemmer, The Middle Voice, Amsterdam/Philadelphia, 1993:
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Bulletin of Yerevan University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.