Որ, թե շաղկապների բազմագործառութային դերը արևելահայերենում
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:B/2022.sp2.045Keywords:
համադասական և ստորադասական շաղկապներ, բաղադրյալ շաղկապ, կրկնադիր, զուգադիր, մենադիր շաղկապներ, խոսքիմասային տարարժեքություն, ոճական գունավորումAbstract
Արդի հայերենի որ, թե շաղկապները իրենց գործածության հաճախականությամբ, այլ խոսքի մասեր կազմելու ունակությամբ, ամենատարբեր հարաբերություններ արտահայտելու, իրենց միջոցով խոսքիմասային տարարժեքություն ունեցող բառերի խոսքիմասային պատկանելությունը տվյալ նախադասության մեջ ճշտելու, ներխոսքիմասային տեսակ առանձնացնելու, իմաստային նրբերանգներ դրսևորելու օժտվածությամբ և ճկունությամբ, խոսքի ոճավորում արտահայտելու յուրահատկությամբ բացառիկ տեղ են գրավում արևելահայերենում:
Վստահաբար կարող ենք փաստել, որ ժամանակակից հայերենում շաղկապների թվի աճը գերազանցապես պայմանավորված է որ, թե-ով հարադրավոր շաղկապների կազմությամբ, որոնք շատ կարևոր են նաև ոճական կիրառությունների լայն հնարավորություններ ընձեռելու առումով: Այս գործընթացում հատկապես մեծ է առօրյա-խոսակցական լեզվի, բարբառների, ինչպես նաև օտար լեզուների, թարգմանական գրականության ազդեցությունը:
References
Մ. Աբեղյան, Հայոց լեզվի տեսություն, Եր., 1965:
Մ. Աբեղյան, Աշխարհաբարի շարահիւսութիւն, Վաղարշապատ, 1912։
Ս. Աբրահամյան, Չթեքվող խոսքի մասերը և նրանց բառական ու քերակա¬նա¬կան հատկանիշների փոխհարաբերությունը ժամանակակից հայերենում, Եր., 1965:
Ա. Այտընեան, Քննական քերականութիւն աշխարհաբար կամ արդի հայերէն լեզուի, Վիեննա, 1866:
Մ. Ասատրյան, Ժամանակակից հայոց լեզվի ձևաբանության հարցեր, հ. Գ, Եր., 1977:
Գ. Գարեգինյան, Շաղկապները ժամանակակից հայերենում, Եր., 1963:
Ա. Մարգարյան, Հայոց լեզվի քերականություն. Ձևաբանություն, Եր., 2004:
Գ. Ջահուկյան, Ժամանակակից հայերենի տեսության հիմունքները, Եր., 1974:
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Բանբեր Երևանի համալսարանի
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
