ԱՊՍՏԱՄԲՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ԹԱՏԵՐԱԿԱՆԱՑՎԱԾ ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ԺԱՆ ԺԸՆԵԻ «ՇԵՐՏԱՎԱՐԱԳՈՒՅՐՆԵՐԸ» ՊԻԵՍՈՒՄ

Authors

  • Լիլիթ ԲԱՐԻԿՅԱՆ Երևանի պետական համալսարան

DOI:

https://doi.org/10.46991/FLHE/2017.21.1.206

Keywords:

Ռոժե Բլեն, միայնակ հերոս, ֆրանսիացի գաղութարարներ, արաբական մշակույթ, ինքնության որոնում, անհատական պայքար, պատմական իրադարձություններ, անխորտակելի չարիք, թատերական պատրանք

Abstract

Այս հոդվածում դիտարկվում է 20-րդ դարի ֆրանսիացի գրող Ժան Ժընեի դրամատուրգիայի առանձնահատկությունները: Դրանք են՝ ծիսական խաղի, պատմության և հնարանքի, պատրանքի և իրականության համադրումը, որոնք անբաժանելի ամբողջություն են կազմում «Շերտավարագույրները» պիեսում: Հիմնավորել ենք, որ «Պատշգամբը» և «Շերտավարագույրները» պիեսներում մերժվում են հեղափոխությունների միջոցով դրական բարեփոխումների հասնելու գաղափարը: Ըստ Ժան Ժընեի՝ հեղափոխությունը պետք է տեղի ունենա մարդկանց գիտակցության մեջ՝ լուսավորվելու և տգիտությունից ձերբազատվելու ճանապարհով: Այլաբանությունը հասցնելով ընդհանրացման բարձրագույն կետին՝ Ժընեի հետագա երկխոսությունը նվիրված է բարու և չարի փիլիսոփայական ճանաչողությանը:

Downloads

Published

2017-05-15

Issue

Vol. 21 No. 1 (22) (2017)

Section

Գրականագիտություն

License

Copyright (c) 2017 Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.